Velelepni manastiri u okolini Vrnjačke Banje

Za Srbiju i srpski narod manastiri su, kao sveta mesta stara hiljadama godina, oduvek predstavljali posebne simbole tradicije, umetnosti, istorije i vere. Pojedini su bili utvrđeni kao srednjovekovni gradovi sa visokim i snažnim kulama, jakim odbrambenim zidovima, a svi su, tokom vekova bili važni stubovi očuvanja, okupljanja i održavanja svega onoga što je svojstveno Srbiji i srpskom narodu.

Manastiri su kao monaške zajednice nastali odmah nakon pojave hrišćanstva, dok su se u srpskim oblastima pojavili znatno pre Nemanjića.

Vekovima unazad, manastiri su dali veliki doprinos razvoju slikarstva, graditeljstva, pismenosti, književnosti, muzike i drugih oblika kulturnog i duhovnog stvaralaštva, jer su se razne aktivnosti iz navedenih oblasti odvijale upravo u manastirima. Veličanstvena arhitektura, čudesne ikone, bogate i velelepne freske koje svojim ikonografskim i stilskim vrednostima dostižu najveće domete u umetnosti, ali i posebna energija manastira koja odiše mirom, spokojem, duhovnošću, samo su neki od razloga zbog kojih je značajno posetiti ih.

Među svojim zidinama, svaki od njih skladišti bogata kulturološka i istorijska znamenja, brojne svete relikvije, ali i čuva neke posebne priče koje govore o raznim duhovnim stradanjima i isceljenjima, o ljubavi, hrabrosti, veri, strpljenju, istrajnosti, pokajanju, čudima, o svemu onome što jedan život može da nosi sa sobom.

Ukoliko se nalazite u Vrnjačkoj Banji i želite da se upoznate sa jedinstvenom arhitekturom, umetnošću, istorijom obližnjih manastira i osetite autentičnu energiju koju svaki od njih poseduje, predstavljamo vam neke koji se nalaze u okolini.

Izvor: Avanturista
Manastir Ljubostinja, nalazi se na samo 10 km od Vrnjačke Banje, u dolini reke Ljubostinje i pripada opštini Trstenik. Izgradnja ovog veličanstvenog manastira otpočela je 1388, a završen je 1405. godine. U pitanju je zadužbina knjeginje Milice, žene kneza Lazara, koja je nakon njegove pogibije u Kosovskom boju, predala presto svom starijem sinu Stefanu, primila monaški postrig i dobila ime Evgenija. Tada, zajedno sa brojnim sestrinstvom, započinje istoriju manastira Ljubostinja. Uz knjeginju Milicu, u manastiru je bila i monahinja Jefimija, prva srpska pesnikinja i žena despota Uglješe Mrnjavčevića, a obe su sahranjene upravo u Ljubostinji. Jedan od manastira čija arhitektura zadivljuje i ubraja se među najreprezentativnije spomenike moravske škole, posvećen je Uspenju presvete Bogorodice. Od 1979. godine, kao spomenik kulture od izuzetnog značaja, uživa najviši stepen državne zaštite.

Izvor: Serbian Adventures
Manastir Svete Petke, ili kako ga najčešće nazivaju manastir Stubal, nalazi se na samo 12 km od Vrnjačke Banje, pripada Opštini Kraljevo i u sastavu je Žičke eparhije. Ovo je relativno mlad manastir čija je izgradnja otpočela 1970. godine na mestu na kojem je, sudeći po ostacima nađenim prilikom gradnje, i ranije bio manastir. Zajedničkim snagama i sa ogromnom verom, izgradnju ovog manastira pokrenuli su meštani Stubla na čelu sa Stojanom Komatovićem, koji se nakon završene izgradnje 1978. godine zamonašio i postao prvi monah i starešina manastira. Stubal je posvećen Svetoj Petki – Paraskevi koja se slavi 27. oktobra i u početku je bio muški manastir, sve do 1988. godine kada postaje ženski manastir. Ono što je posebno zanimljivo turistima i vernicima jeste prava duhovna i kulturna riznica u koju se ovaj manastir razvio. Svaki petak rezervisan je za moleban Svete Petke tokom kojeg se posetiocima iznosi pokrov ove svetiteljke, tako da je u tim danima, pored praznika, manastir najposećeniji. Ovde se nalazi i ostatak nekada postojećeg starog manastira, “Sveti kamen” koji je bio deo oltarske časne trpeze, a za koji se veruje da je zaslužan za isceljenja raznih tegoba brojnih vernika. Takođe, tu je i tzv. “Biblijski park“ koji se sastoji iz replika Golgote, Hristove grobnice, pećine rođenja u prirodnoj veličini, dve kamene ploče sa 10 Božijih zapovesti, kao i umanjena maketa planine Horiv (Sinaj).

Izvor: evrnjackabanja.com
Manastir Žiča, jedan od najpoznatijih i najposećenijih manastira u Srbiji koji odiše bogatom istorijom i brojnim relikvijama, nalazi na oko 30 km od Vrnjačke Banje, odnosno na oko 4 km od Kraljeva. Žiča ponosno nosi titulu “majke svih crkava” upravo zbog svog jedinstvenog graditeljskog stila koji je postao prototip za izgradnju drugih zadužbina izgrađenih tokom srednjeg veka. Takođe je mesto na kome je posađeno seme srpskog pravoslavlja i gde je krunisano sedam srpskih kraljeva. Za ovaj manastir se može reći da je manastir bratske ljubavi jer je sama ideja o njegovom osnivanju nastala nakon što je monah Sava (Sveti Sava), pred moštima svoga oca, izmirio braću Stefana Nemanjića i Vukana. Zadužbina je Stafana Nemanjića, koji je zajedno sa svojim bratom Svetim Savom izgradio manastir u razdoblju od 1206. do 1217. godine, a u istoriji dugoj osam vekova mnogo puta je rušen, opustošen i spaljivan, posebno tokom turske vladavine i svaki put je obnavljan u još sjajnijem i raskošnijem stilu. Manastir Žiča je sedište prve srpske arhiepiskopije, a najstarije zidne slike ovog manastira nastale su posle 1219. godine.

Izvor: Travel klub
Studenica, jedan od najznačajnijih srpskih manastira, čiji je ktitor Stefan Nemanja, rodonačelnik dinastije Nemanjić, udaljen je od Vrnjačke Banje 80 km. Manastir je izgrađen u razdoblju od 1186. do 1196. godine nakon čega se Stefan Nemanja u njemu zamonašio i uzeo crkveno ime Simeon. Ono po čemu je, između ostalog, ovaj manastir poseban je činjenica da se u prostorijama manastira nalazila prva srpska škola koju su osnovali Sveti Simeon i njegov najmlađi sin Sveti Sava. Od osnivanja manastira pa do danas, Studenica je više puta bila pljačkana, spaljivana, posebno u periodu kada je srpska država bila pod turskom vlašću, ali i uvek iznova obnovljena. Nekada se u okviru Studenice nalazilo čak četrnaest crkava, dok se danas nalaze tri – Bogorodičina crkva, Kraljeva crkva i crkva Svetog Nikole. Kao grobna crkva Stefana Nemanje i članova dinastije Nemanjić, u manastiru Studenica je hram Uspenja Presvete Bogorodice. U glavnom delu hrama nalazi se grobnica Svetog Simeona (Stefana Nemanje), zatim, mošti svetog Simona (kralja Stefana Prvovenčanog), mošti monahinje Anastasije (Ane, žene Stefana Nemanje), a u ovom hramu sahranjeni su i Nemanjin sin Vukan, Vukanov sin Rastko, kralj Radoslav i Stefan, sin kralja Uroša I. Pored svoje veličanstvene arhitekture i bogate istorije, manastir Studenica poznat po svojoj kolekciji fresaka još iz 13. i 14. veka, a tradicija slikarstva duga je osam vekova. Svrstava se među najznačanije manastirske komplekse u pravoslavnom svetu, deo je svetske kulturne baštine i od 1986. godine, pod zaštitom je UNESCO-a.

Pored navedenih, na ne tako dalekoj udaljenosti od Vrnjačke Banje, nalaze se još i manastir Kalenić, manastir Svetog Romana – jedan od najstarijih manastira koji datira još iz XI veka, zatim manastir Đunis, manastir Naupare, Sopoćani, Đurđevi Stupovi, kao i manastir Gradac.

Kao što možete primetiti, veličanstvena je i bogata naša okolina. I zato, ukoliko boravite u Vrnjačkoj Banji, toplo vam preporučujemo da posetite ove predivne manastire koji dodatno oplemenjuju i daju poseban istorijski, kulturni i duhovni doprinos našoj banjskoj kraljici i njenom okruženju.

Vaš hotel Fontana